Zwyczaje

Patrz także: Kapłani, Magowie

Powitania

Ukłon jest zwyczajową formą powitania.

Zależnie od tego, jaki szacunek chcemy okazać witanej osobie (lub jak bardzo się śpieszymy), jego głębokość różnicuje się od skinienia głową, przez pełen ukłon w pas, aż do padania na kolana z głową na ziemi (tak najczęściej kłaniają się pariasi).

Kiedy osoby są w miarę równe statusem, zwykle wystarcza wyraźne skinienie głowy. Bardziej uprzejmą i bardziej dworską wersją tego rodzaju powitania jest dotknięcie palcami prawej ręki czoła, zakręcenie nimi w dół w okolicach szyi i opuszczenie ręki otwartą dłonią w stronę rozmówcy (ruch imitujący zdjęcie czapki bądź kapelusza) z jednoczesnym lekkim ukłonem.

Wywodzi się to od powitania stosowanego przez dakoitów: dotknięcia palcami prawej dłoni czoła, ust i serca (w tej kolejności).

Dwidża

Dwidża, Dwiddża, Dżwidża, Dvidża - różne czytania nazwy rytuału wejścia w dorosłość, głównie pochodzące z dakoickich dialektów.
Młodzi Kszatrija (w tym także młodzi Dakoici) oraz magowie w wieku młodzieńczym, przejść muszą pewien rodzaj testu (zależny od lokalnych lub rodzinnych/klanowych tradycji), który udowodni, iż są godni swojej kasty i mogą stać się pełnoprawnymi dorosłymi. Wśród szlachty Raashtram jest to zwyczaj traktowany dosyć pobłażliwie, raczej figuralny, Dakoici jednak wciąż wyjątkowo poważnie podchodzą do tego rodzaju sprawdzianów. Dakoickie dvidża jest owiane ponurą sławą, bo podobno nie każdemu, kto wchodzi do Nivarapat, Namiotu Przejścia, dane jest wyjść żywym. Jeżeli chodzi o magów natomiast, to rytuał ten jest formą ostatecznego egzaminu z wiedzy i zdolności Adepta.

Powiedzenia i przysłowia

  • "Daiva tak chciał" - przeznaczenia i losu nie da się zmienić, co się stało to się nie odstanie.
  • "Elfi zbrojny wart jest pięciu oddechów dakoickiego łucznika" - mawia się tak wśród Dakoitów od czasów jeszcze przed Vanaadem; sprawny łucznik wypuszczał bowiem strzałę na jeden oddech, a pięć było ich wystarczyło do powalenia dowolnego elfa, nawet zakutego w najcięższą zbroję
  • Dakoicka maksyma głosi, że Jeździec winien z każdej bitwy wracać zwycięski, czyli na tryumf pobiwszy wroga, albo na stos, należny bohaterom, których zapamięta Pieśń
  • często słowa "Valabish" używa się w kontekście "sąd mądrością bogów", w odniesieniu do procesów przeprowadzanych w obliczu bogów lub przez kapłanów; dosłownie oznacza ono "Próba" i jest nazwą jednego z etapów w drodze do kapłaństwa. Patrz: Sąd kapłański.

Ciekawostki

  • Wszystkie oficjalne informacje na temat religii (opowieści i obrzędy etc.) zawarte są w Świętych Zwojach1. Zwój I zawiera prawa, dogmaty i zasady, Zwój II zaś wierszowane teksty opowieści i mitów na temat bóstw.2
  • "(…), tak mówi Bramin" albo "Bramin mówi: (…)" są najczęstszymi formami wprowadzania krótkich sentencji lub narracji tekstów religijnych
  • Najważniejsze świątynie poszczególnych pięciu kultów zwane są łącznie Pięcioma Świątyniami. Mieszczą się one w Ashampuri.
  • Kaylana, Kalayana, Kalyana, Kaylani - wszystko to różne, spotykane w różnych czasach bądź prowincjach Raashtram, określenia Bogini Śmierci
  • Ashampuri/Ashmapuri - różne czytania nazwy stolicy
  • Paras Kadimi na teranach rodu Paras jest najmniejszym z wielkich portów
O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 License